O inverno é propicio ó solitario.
Ando a rúa e deixo pasa-lo tempo.
Ó longo do meu camiñar
sucederán moitas cousas
polas que poida sentirme asulagado.
"Unha vez máis"
(direi en silencio)
"unha vez máis".
Ricardo Martínez-Conde proponnos acoller a vivencia consciente dun outono que xa está a cercarnos, volver ó bosque e, conforme as árbores se van repregando no silencio da espidez, reflexionar sobre a propia vida.